اولین ایستادنت

 سلام دخترم صبح بخیر

امروز که دارم برات خاطره می نویسم  یک اذر 93  ساعت 8:35 دقیقه صبح  هستش ، دیروز دور هم بودیم و بغل من داشتیم تلویزیون نگاه می کردیم  یه هویی چشات افتاد به وسایل روی میز و خم شدی که برداری ،منم کنار میز نگهت داشتم و با دستات میز رو گرفتی و ولت کردم و تونستی برا اولین بار خودت رو نگه داری، به مامانت گفتم بیا ببین دخترمون داره بزرگ می شه انگاری همین دیروز بود که تو بیمارستان داشت گریه می کردو هنوز چشماش رو وا نکرده بود ، الان خودش کم کم داره رو پاهای خودش وای میسته . دخترم روزا خیلی سریع داره می گذره و تو هم بزگ و بزرگ تر می شی و با نمک تر ،خلاصه اینم یه خاطره دیگه بود از اولین ایستادنت . بی تو هرگز مهربونم.